สปอยนารูโตะ 464
ซาสึเกะได้ทำการเคลื่อนย้ายเทวีสุริยามาด้านหน้าของตนเพื่อพยายามป้องกันตัวจากการโจมตีของไรคาเงะ
ทันในนั้นทรายของ กาอาระ ก็เข้ามาขวางตรงกลางระหว่าง ซาสึเกะ กับ ไรคาเงะ และปัดการโจมตีของไรคาเงะ!
คาเงะ: "ท่าน คาเสะคาเงะ หาเหตุผลดีๆให้จะทำให้ข้ายกโทษให้กับไอ้สิ่งที่ท่านทำลงไปด้วยล่ะ!"!
กาอาระ: "อย่างงั้นรึ แต่ถ้าท่านบาดเจ็บมากไปกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้ สภาพท่านจะคงดูไม่ได้เลย",
ไรคาเงะ ได้ตัดแขนซ้ายตัวเองออก ในขณะที ซี ก็รีบเข้ามารักษาบาดแผลนั้น
ทันในนั้นทรายของ กาอาระ ก็เข้ามาขวางตรงกลางระหว่าง ซาสึเกะ กับ ไรคาเงะ และปัดการโจมตีของไรคาเงะ
ไรคาเงะ: "ท่าน คาเสะคาเงะ หาเหตุผลดีๆให้จะทำให้ข้ายกโทษให้กับไอ้สิ่งที่ท่านทำลงไปด้วยล่ะ!"!
กาอาระ: "อย่างงั้นรึ แต่ถ้าท่านบาดเจ็บมากไปกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้ สภาพท่านจะคงดูไม่ได้เลย"
ไรคาเงะ ได้ตัดแขนซ้ายตัวเองออก ในขณะที ซี ก็รีบเข้ามารักษาบาดแผลนั้น
.....................................................................................
ซาสึเกะกับกาอาระคุยกัน
กาอาระ:"ตอนนี้นายมีแววตาเหมือนกับชั้นเมื่อก่อนนี้ไม่มีผิด มันยังไม่สายไปหรอกนะ ที่นายคิดจะกลับมาอยู่ฝั่งเรา" "ชั้นรู้ดี...แต่นายเองก็น่าจะยังคงเห็นแสงสว่างอยู่บ้าง..."
ซาสึเกะ: "ดวงตาชั้นถูกปิดตายจากแสงสว่างนั่นไปแล้ว ที่เหลืออยู่มีแค่ความมืดมิดและความเกลียดชั่งเท่านั้น"
gเทมาริ: "พอแค่นี้เถอะ กาอาระ ซาสึเกะในตอนนี้น่ะเป็นที่หมายหัวจากทุกแคว้น และเมื่อมันเป็นแบบนั้นแล้ว ก็จะไม่มีที่ให้เค้าหนีอีกต่อไปแล้ว อย่าให้ความรู้สึกส่วนตัวมาอยู่เหนือเรื่องนี้สิ! กาอาระ นายน่ะเป็นถึงคาเสะคาเงะนะ!"
และน้ำตาได้ไหลออกมาจากตาซ้ายของกาอาระ "ชั้นเข้าใจแล้ว!" กาอาระปล่อยทรายในน้ำเต้าออกมา"
คารินฉวยโอกาสวุ่นวายนี้จับกระแสจักระของดันโซได้
*******************
! ตัดมาที่ห้องประชุม
เมื่อเห็นว่าห้องประชุมถูกไรคาเงะพังจนเปิดออก ดันโซพูดเสนอให้ออกไปจากห้องนี้ แต่อาโอะบอกให้เงียบ,
*********************
tกลับมาที่ซาสึเกะ7
กาอาระป้องกันเพลิงดำทั้งหมดไว้ด้วยทรายของเค้า
ซาสึเกะ: "การป้องกันไร้ช่องโหว่ของนายทำงานได้เยี่ยม ชั้นนึกไม่ถึงว่านายจะสามารถต้านทานเทวีสุริยาของชั้นได้ถึงขนาดนี้..."
ดารุยและคันคุโร เข้าโจมตีซาสึเกะพร้อมกัน
ทันใดนั้นซูซาโน่ดำทะมึนก็ปรากฎขึ้น
kคาริน: "ไม่เหลือเค้าซาสึเกะคนเดิมแล้ว"
ซาสึเกะ: "กาอาระ นี่ล่ะการป้องกันไร้ช่องโหว่ของชั้น! เมื่อตอนที่ดวงตาชั้นสามารถใช้เนตรกระจกเงาหมื่นบุปผาพร้อมกันได้ทั้งสองข้าง ชั้นก็ได้สำเร็จวิชาขั้นที่ 3 - ซูซาโน่!"
หมายเหตุ เนื้อความภาษาไทยนี้แปลและเรียบเรียงจากสปอยภาษาอังกฤษครับ เลยไม่แน่ใจว่าเป็นของจริงหรือเปล่า เอามาให้อ่านกันเล่นๆไปก่อนครับ
ช่วยกันคอมเมนต์ด้วยครับ
ขอบคุณ
.....................................................................................
กาอาระ:"ตอนนี้นายมีแววตาเหมือนกับชั้นเมื่อก่อนนี้ไม่มีผิด มันยังไม่สายไปหรอกนะ ที่นายคิดจะกลับมาอยู่ฝั่งเรา"
"ชั้นรู้ดี...แต่นายเองก็น่าจะยังคงเห็นแสงสว่างอยู่บ้าง...
ซาสึเกะ: "ดวงตาชั้นถูกปิดตายจากแสงสว่างนั่นไปแล้ว ที่เหลืออยู่มีแค่ความมืดมิดและความเกลียดชั่งเท่านั้น"
gเทมาริ: "พอแค่นี้เถอะ กาอาระ ซาสึเกะในตอนนี้น่ะเป็นที่หมายหัวจากทุกแคว้น และเมื่อมันเป็นแบบนั้นแล้ว
ก็จะไม่มีที่ให้เค้าหนีอีกต่อไปแล้ว อย่าให้ความรู้สึกส่วนตัวมาอยู่เหนือเรื่องนี้สิ! กาอาระ นายน่ะเป็นถึงคาเสะคาเงะนะ!"
และน้ำตาได้ไหลออกมาจากตาซ้ายของกาอาระ "ชั้นเข้าใจแล้ว!" กาอาระปล่อยทรายในน้ำเต้าออกมา" คารินฉวยโอกาสวุ่นวายนี้จับกระแสจักระของดันโซได้'
*******************
ตัดมาที่ห้องประชุมเมื่อเห็นว่าห้องประชุมถูกไรคาเงะพังจนเปิดออก
ดันโซพูดเสนอให้ออกไปจากห้องนี้ แต่อาโอะบอกให้เงียบ
*********************
กาอาระป้องกันเพลิงดำทั้งหมดไว้ด้วยทรายของเค้า'
ซาสึเกะ: "การป้องกันไร้ช่องโหว่ของนายทำงานได้เยี่ยม ชั้นนึกไม่ถึงว่านายจะสามารถต้านทานเทวีสุริยาของชั้นได้ถึงขนาดนี้..."!
ดารุยและคันคุโร เข้าโจมตีซาสึเกะพร้อมกัน
ทันใดนั้นซูซาโน่ดำทะมึนก็ปรากฎขึ้น7
คาริน: "ไม่เหลือเค้าซาสึเกะคนเดิมแล้ว"
ซาสึเกะ: "กาอาระ นี่ล่ะการป้องกันไร้ช่องโหว่ของชั้น! เมื่อตอนที่ดวงตาชั้นสามารถใช้เนตรกระจกเงาหมื่นบุปผาพร้อมกันได้ทั้งสองข้าง ชั้นก็ได้สำเร็จวิชาขั้นที่ 3 - ซูซาโน่!"
หมายเหตุ เนื้อความภาษาไทยนี้แปลและเรียบเรียงจากสปอยภาษาอังกฤษครับ เลยไม่แน่ใจว่าเป็นของจริงหรือเปล่า เอามาให้อ่านกันเล่นๆไปก่อนครับ.
ช่วยกันคอมเมนต์ด้วยครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น